Nasze czasy są czasami wielkiego rozwodu Chrystusa od Jego Krzyża, co jest innym sposobem na określenie rozwodu kapłana od żertwy. Brzydkie wyrazy zwykle składają się z czterech liter, ale wyrazem, przed którym najbardziej wzdraga się kulturalne społeczeństwo, jest słowo pięcioliterowe: KRZYŻ. Nowy rodzaj schizofrenii w religii może być nazywany staurofobią lub „strachem przed krzyżem”. Chrystus został oderwany od swego Krzyża. Chrystus jest po jednej stronie, Krzyż jest pod drugiej. W ten sposób mamy Chrystusa bez Krzyża i Krzyż bez Chrystusa.

Chrystus bez Krzyża nie może zbawiać, gdyż jest tożsamy ze zniewieścieniem, permisywizmem i Jezusem Superstar, który wykorzystuje muzykę na osłodzenie porażki. Krzyż bez Chrystusa nie może zbawiać, albowiem oznacza Dachau, Auschwitz, obozy koncentracyjne oraz miażdżenie jednostek niczym winogron, by przerobić je na zbiorowe wino państwowe.

Polityczne i religijne pytanie przyszłości brzmi: „Czy Chrystus odnajdzie Krzyż, zanim Krzyż odnajdzie Chrystusa?” Czy kapłaństwo odnajdzie żertwę obciążoną brzemieniem grzechu, zanim żertwa świata odnajdzie kapłaństwo?” Jest to duchowy i polityczny problem naszych czasów.

Arcybiskup Fulton J. Sheen

Źródło: „Those Mysterious Priests”, 1970 r., str. 33-34.