Istnieje siedem warunków, które pozwalają wieść życie fizyczne i powinno być siedem warunków pozwalających wieść życie duchowe. Pięć z tych warunków dotyczy osoby, podczas gdy dwa odnoszą się do społeczeństwa. Aby móc wieść naturalne, fizyczne życie, muszę się urodzić, muszę osiągnąć dojrzałość, muszę się odżywiać, muszę leczyć swoje rany i muszę wypleniać ślady choroby. Ponieważ jestem członkiem społeczeństwa, musi istnieć sposób na rozmnażanie ludzkiego gatunku, musi też istnieć rząd.
Ponad życiem fizycznym stoi życie Boże. Istnieje siedem warunków pozwalających wieść to Boże życie. Jeśli mam wieść życie w Chrystusie, muszę się do niego narodzić – jest to sakrament Chrztu św. Muszę osiągnąć dojrzałość i przyjąć odpowiedzialności wiążące się z życiem – jest to sakrament Bierzmowania. Muszę się odżywiać, podtrzymywać to Boże życie – jest to Najświętszy Sakrament. Muszę leczyć rany spowodowane przez grzech – jest to sakrament Pokuty, czyli Spowiedź święta. Muszę wypleniać wszelkie ślady choroby grzechu, która dotknęła moje zmysły – jest to Sakrament Namaszczenia Chorych. Ponieważ jestem członkiem społeczeństwa, musi istnieć głoszenie Królestwa Bożego i wzrost Mistycznego Ciała Chrystusa – jest to sakrament Małżeństwa. Wreszcie, musi istnieć Boży rząd – muszą istnieć sakrament Kapłaństwa i święcenia biskupów i kapłanów.
Wielka jest skuteczność przyjęcia łaski w tych sakramentach, gdyż to Chrystus jest Dawcą tej łaski. Boże życie Chrystusa wlewane jest do naszej duszy przez sam fakt otrzymania sakramentu. Nie wolno nam czynić żadnych przeszkód poprzez [niegodny] sposób, w jaki przyjmujemy dany sakrament. Chrystus jest Tym, który chrzci. Chrystus jest Tym, który wybacza grzechy. Istnieją duchowni, biskupi i księża, lecz oni użyczają jedynie Chrystusowi swoich oczu, dłoni i ust. To On daje łaskę. Nawet jeśli przyjmujesz sakrament od niegodnego kapłana, nadal będzie to sakrament, gdyż uświęcenie nie zależy od księdza. Światło słoneczne przeniknie przez brudne okno, samo nie ulegając zabrudzeniu. Nawet najbardziej obdarty posłannik może zanieść wiadomość od króla. Widzimy zatem, że Kościół, Mistyczne Ciało Chrystusa, troszczy się o nas od kołyski aż po grób. Towarzyszy nam on we wszystkich wydarzeniach i sytuacjach życiowych, a nasze uświęcenie nie zależy od nauczania księży; zależy ono od samego Chrystusa. Sakramenty to słodka tajemnica życia.
Arcybiskup Fulton J. Sheen
Źródło: „Your Life is Worth Living”, 1965r., str. 182-183.
Arcybiskup Fulton J. Sheen 