O częstej spowiedzi (część 2)

Czasami, nie zawsze, lecz czasem możemy zamaskować brak indywidualnej sprawiedliwości przez wielką miłość sprawiedliwości społecznej. Pozwólcie, że to wyjaśnię.

Czy pamiętacie, jak Judasz przyszedł na przyjęcie do domu Szymona? Weszła pewna kobieta i wylała drogocenne olejki na stopy naszego Zbawiciela. Judasz zapytał:

„Po cóż to marnotrawstwo? Dlaczego nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?”

Cóż, możemy sobie wyobrazić Judasza, który zaatakował naszego Zbawiciela mówiąc na przykład: „Słyszałem, jak na Górze Błogosławieństw mówiłeś: błogosławieni ubodzy – gdzie jest teraz Twoja miłość ubogich? Czy zapomniałeś już o tych wszystkich biedakach żyjących w lepiankach przy drodze między Jerycho a Jerozolimą? Przypomnij sobie te dni, gdy przechodziliśmy przez Jerozolimę; czy nie obchodzą Cię ci ubodzy? Spójrz na te skromne chatki rybackie tutaj, w Kafarnaum? Gdzie się podziała Twoja miłość ubogich?
Nasz Pan odrzekł: „Judaszu, ubogich zawsze macie u siebie, ale Mnie nie zawsze macie.”
 

Czy Judasza obchodzili biedacy? Nie, on okradał kasę apostołów i w ten sposób próbował to zamaskować.

Gdy tłumimy naszą winę, pozostaje ona z nami na zawsze, chyba, że zostanie wybaczona. Gdy zostanie wybaczona, ulega całkowitemu wymazaniu.

Jak mamy to zrobić? Jak, dzięki miłosierdziu Bożemu i pełni wiary, nasze grzechy zostają wybaczone? Poprzez spowiedź świętą.

Czym jest spowiedź? Nagością. Jest to nagość duszy. Spowiedź jest obnażaniem się ze wszystkich fałszywych wymówek i pozorów, i wszelkiego udawania, jest ukazaniem nas takimi, jakimi naprawdę jesteśmy.

 
Czy wiecie, dobrzy ludzie, że gdy zarzuciliśmy rachunek sumienia i sakrament spowiedzi, wzrosła ilość nagości w świecie? Fizycznej nagości! Zastanówmy się nad tym przez chwilę.
 

Gdy Adam i Ewa byli w raju, byli oni nadzy, lecz nie zawstydzeni. Dlaczego? Gdyż byli okryci aurą Bożej łaski. Ta łaska zdawała się ich oświecać i przyodziewać ich w chwałę. I doprawdy nie istniało poczucie nagości. Gdy Adam i Ewa upadli, spostrzegli, że są nadzy. Dlaczego? Stracili łaskę Bożą. I musieli się przyodziać.

Czy wiecie, w jaki sposób ich nagość została okryta? Wiemy, za pomocą listków figowych, lecz te zwiędły i w ten sposób ich wstyd został ujawniony. Więc w jaki sposób okryta została ich nagość? Bóg dał im odzienie ze skóry zwierząt. Bóg coś uczynił. Zostało to uczynione w zastępstwie. To zwierzę zostało zabite, a nie Adam i Ewa. Niezbędne było przelanie krwi.   

 
Mógłbym Was teraz przeprowadzić przez cały Nowy Testament i opowiedzieć dalszy ciąg tej historii. Lecz nas obchodzi dzisiaj to, że byli oni nadzy i zawstydzeni, gdyż utracili łaskę Boga.

W naszym dzisiejszym świecie przywracamy nagość, próbując powrócić do Ogrodu Edenu nie wspinając się uprzednio na Wzgórze Golgoty. Nie da się tego uczynić.
 
Czym jest zatem spowiedź? Jest to inny rodzaj nagości. Nie jest to nagość epidermiczna, naskórna, lecz nagość etyczna, w której mówię najdroższemu Panu, kim naprawdę jestem, godnym pożałowania grzesznikiem. I gdy przystępujemy do takiej spowiedzi, dzieje się coś, co możemy nazwać recyklingiem ludzkich śmieci.

W dzisiejszych czasach słyszy się wiele o recyklingu śmieci, lecz ja mówię o recyklingu ludzkich śmieci. Gdy idziesz do spowiedzi, aby uzyskać przebaczenie swych grzechów poprzez Krew Chrystusa, które to przebaczenie zostaje ci dane za pośrednictwem kapłana, pewne skutki grzechu zawsze w tobie pozostają.
 

Przypuśćmy, że powiedziałbym dziecku, że za każdym razem, gdy robi coś złego, ma wbić gwóźdź w deskę. Czy możecie to sobie wyobrazić? Za każdym razem gdy zrobiłeś coś złego, na przykład byłeś nieposłuszny wobec mamy, masz wbić gwóźdź w deskę. Za każdym razem, gdy matka ci wybaczyła, a ty powiedziałeś, że ci przykro, mama kazałaby ci wyciągnąć gwóźdź z deski. Czy coś zostało? Co zostało? Dziura w desce. To właśnie jest skutek grzechu.

Nawet gdy grzech zostanie wybaczony, musimy czynić wynagrodzenie i to właśnie jest powód, dla którego otrzymujemy pokutę w sakramencie spowiedzi, aby zalepić te dziury. I aby móc czynić należyte wynagrodzenie za grzechy, dane nam jest wstawiennictwo Świętych i miłosierdzie naszego Zbawiciela.


Gdy przystępujemy do spowiedzi, nasze życie zmienia się całkowicie poprzez poddanie się Bożemu Miłosierdziu. 


Arcybiskup Fulton J. Sheen

Skomentuj

Proszę zalogować się jedną z tych metod aby dodawać swoje komentarze:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s