W zamożnych cywilizacjach bardzo łatwo jest uwierzyć w to, że wszelka działalność misyjna zależy od jałmużny. Jest wielce prawdopodobne, że Judasz posiadał w swej sakiewce o wiele więcej pieniędzy niż którykolwiek inny apostoł, ponieważ pełnił rolę skarbnika, jednakże jego apostolska skuteczność na przestrzeni dziejów była zerowa. Tym, o czym często zapomina się w Kościele, jest wartość modlitwy wstawienniczej w intencji misji świętych (…) Misjonarze pracują bezpośrednio w Indiach, Japonii i w innych krajach misyjnych; orędownicy pracują w sposób niebezpośredni; wycofując się ze świata, zwracają się oni ku Bogu i w ten sposób przyczyniają się do tego, by Jego łaski na nowo rozgościły w duszach, które Kościół ma nadzieję nawrócić. 

Arcybiskup Fulton J. Sheen

„Missions and the World Crisis”, 1963 r., str. 247.